İnsanlık (!)

yıl 1994 ve ben gözlerimi açıp da baktım bu yalancı dünyaya her tarafta kan her tarafta savaş ve her tarafta yoklugun izlerini gördüm ve sadece seyirci olup da seyreden ademoğlu günahlarınsa boyunu aşmış.sevapların can çekişirken sen sorularınla savaşırken cevaplarınsa almış da başını gitmiş çok uzaklara.mentalitesi maddiyata bağlı yaşamların içinde maneviyatını yitirmemeye çalışan insan nadir bulunur altın tepside terbiyesizlik önümüze sunuldu bense yüzümü çevirdim her daim.topragı gasp etti güclü olanlar kanlı deryalar içinde ölü bedenler.suçsuz bebeler. cesetlerden tepeler oluştu milenyumda.teknolojiye kurban gittik birçoğumuz.kimimiz de ırza tecavüz.kimimiz de taciz. haddimizi aştık her adımda.her nefeste zehir oldu oksijen. mekanımızsa cehennem olacak.son pişmanlıklardan çare bulunmaz. gözlerimizse kapalıydı.birbirimize yaptıgımız onca haramdan sonra barış çağrıları ne kadar inandırıcı olabilir a dostlar.holiganlık bile can aldı bazen.iki renge aşık olmaktan ibaret hayat.bu kadar ucuz mu yoksa insanlık. yoksa gerçekten sahte miyiz? yoksa biz olmayan bizler kıyametin ta kendisi miyiz.?